വിചിത്രങ്ങളാണ് പലപ്പോഴും ജീവിതം... ഒരു തുലാസ്സിലെന്ന വണ്ണം ആടിയുലഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജീവിതത്തെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ പലരും പല വഴിയിലൂടെ ശ്രമിക്കുന്നു... ചിലർ അതിൽ വിജയിക്കുന്നു... ചിലർ പരാജയപ്പെടുന്നു... ഇനിയും ചിലർ എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഉഴറുന്നു....എല്ലാം ഈശ്വരനിൽ അഥവാ വിധിയ്ക്കു സമർപ്പിച്ചു പൂർണ്ണമായ ഒരു കീഴടങ്ങൽ.... അതിനിടയിലെപ്പോഴോ, ഒരു കച്ചിത്തുരുമ്പു പോലെ ചിലതൊക്കെ വീണു കിട്ടുന്നു... ചില സൌഹൃദങ്ങളും അങ്ങനെ ആണ്... പ്രതീക്ഷ അറ്റവന് ഈശ്വരൻ കനിഞ്ഞു നൽകുന്ന സ്നേഹം... ആ സൌഹൃദം ദൈവീകമാണ് ... തളർന്നു പോകുന്ന അവസരങ്ങളിൽ ഒരു കൈത്താങ്ങായി... ഒരു അമ്മയായി, സുഹൃത്തായി, സാഹോദര്യമായി... പലപ്പോഴും ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാ‍ാനാവാതെ പകച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ മാർഗദർശിയായി... പല ഭാവങ്ങളിൽ... പല വേഷങ്ങളിൽ... പല രൂപങ്ങളിൽ... ജീവിക്കാൻ അവനെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഘടകം... ഏതൊരാൾക്കും ജീവിതത്തിൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു സന്ദർഭത്തിൽ അത്തരം ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം അവശ്യം തന്നെ... നാം പോലുമറിയാതെ അവർ യഥാ സമയത്ത് നമ്മളിലേക്കെത്തുന്നു...അത്രയും നാൾ നമ്മുടെ അടുത്തുണ്ടായിട്ടും നാം തിരിച്ചറിയാതെ പോകുന്നു... ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അത്തരം സൌഹൃദങ്ങൾ ലഭിക്കുക എന്നത് സുകൃതം ചെയ്തവർക്കു മാത്രം ലഭിക്കുന്ന സൌഭാഗ്യം...